Σε μιαν ανάπηρη Δημοκρατία τ αξιώματα μοιράζονται με κλήρο, για να δίνεται η εντύπωση της ισότητας
Πλάτωνας – φαύλες Πολιτείες –
———–
Στο φίλο μου Αύγουστο Κορτώ 20-4-2015
Όταν στέκομαι μπροστά σ εν άδειο πεντάγραμμο, η ζωή μου φαίνεται βαρετή, ανούσια
και μεγάλη. Κι όταν αργότερα διαβάζω τη μουσική πούγραψα πάνω σ αυτό, μου γίνεται
μικρή, πολύ μικρή και δε με φτάνει..!
———–
“Η παιδεία είναι προβληματισμός, κι όχι εκλαϊκευμένες απαντήσεις σε δύσκολα ή εύκολα θέματα. Σήμερα διώχνουμε ορισμένες κοινωνικες προκαταλήψεις, κι αυτό το λέμε “απελευθέρωση”, αλλα δεν ξέρουμε δυστυχώς ότι στην πραγματικότητα δεν κάνουμε τίποτες άλλο απ’ το να μπαίνουμε μέσα σε μιαν άλλη δουλεία εξίσου προκατειλημένοι κι εξίσου ανώριμοι!”
———–
“Οι πραγματικά μεγάλοι καλλιτέχνες, πολλες φορές είναι πάρα πολύ κακοί. Αλλά γι αυτό είναι και μεγάλοι”
———–
Δήμος Μούτσης 14-10-2014
Όσο κι αν τα πάθη μου, υπήρξαν και είναι βασικοί ρυθμιστές της ζωής μου, οδηγώντας με στο τέρμα μέσ από “φωτισμένες οδούς”, παρ όλ αυτά δεν παύουν κάθε τόσο στο νου μου να έρχονται τούτα τα θαυμάσια λόγια: “Απ όλους τους δρόμους της ζωής, τίποτα δε βρήκα ν αξίζει περισσότερο, απ το μονοπάτι του αληθινού ανθρώπου”
———–
ΕΛΑ ΠΑΜΕ (αφιερωμένο)
Έλα πάμε
να σου δείξω τους φίλους μου!
Πρίγκιπες ναυαγούς κι αλήτες,
νοσταλγούς της ομορφιάς
κάθε παράδοξης νύχτας.
Δεν είναι η αγωνία που παίζει!
Μήτε τo πάθος που υγραίνει τα σκέλη σου!
Τίποτα δεν είναι.
Μόνο ένας Σταυρός του μαρτυρίου διαρκής,
κι ένας έρωτας
στο στόμα δυο πουλιών που τραγουδούνε,
σε μια γλώσσα που καλά δεν εννοούνε
Δήμος Μούτσης 9-2-2015
———–